خوابِ سقوط توی دره‌ی خستگی

از استرس خستم. از فشار عصبی خستم. از تغییر قانون و تغییر نظر اجرا کنندگان قانون خستم. از بی هویتی خستم. از مونده‌های دیوارِ بابا تو مسیر زندگیم خستم. از عادی نبودن خستم. از دانشگاه خستم... حتی از رویا دیدن هم خستم... خیلی خستم.

 

+ دیگه موهام رو رنگ نمی کنم. تارهای سفیدِ دوبرابرش به اندازه‌ی کافی گویای فشارهای عصبی این زندگی هست.

+ می‌دونم تموم می‌شه. اما کی؟ کی راحت میشم. کی؟ 

MoonFesta...